O miejscowości:
 
 
 

Samborowo to największa wieś Gminy Ostróda, prężny ośrodek produkcyjno – usługowy, który stopniowo zatraca pierwotny, rolniczy charakter. Burzliwe losy oraz intensywny rozwój, po II Wojnie Światowej sprawiły, że znaczny odsetek mieszkańców stanowi ludność napływowa. Wynikiem powyższego faktu jest rozmycie tradycyjnych form relacji sąsiedzkich, powszechnych dla mniejszych ośrodków wiejskich. Mieszkańcy Samborowa podejmują jednak chętnie inicjatywy stymulowane czynnikiem zewnętrznym, dlatego też niezwykle ważne jest sprawne funkcjonowanie instytucji i organizacji działających na rzecz aktywizacji środowisk lokalnych (Gminny Ośrodek Kultury, Ochotnicza Straż Pożarna, GKS Drwęca Samborowo itp.).

Historia

Wieś ma pochodzenie staropruskie. Sołtys otrzymał 6 radeł pruskich w 1351 roku, a Prusowi Wiltucie nadano prawa kolekcyjne na 11 radeł. W 1419 roku komtur ostródzki nadał niejakiemu Michałowi 3 radła pruskie z prawem wolnego połowu ryb na rzece Drwęcy. W latach 1437-1438 pruska wieś Samborowo liczyła 53 radła. Czynsz dla Zakonu wyniósł wówczas 20 szelągów od każdego radła. W 1498 listonosz Stenzel za wierną służbę otrzymał dwa radła pruskie. W 1540 poza sołtysem, karczmarzem, rybakiem i pszczelarzem mieszkali we wsi wolni Prusowie. W latach 1548-1549 wieś należała do wolnych wsi książęcych. Jedenaście radeł należało do dwóch wolnych kmieci, sześć włók do sołtysa, a 26 radeł do chłopów (po dwa radła). W 1565 roku książę Albrecht nadał staroście ostródzkiemu pułkownikowi Wolfowi von Kreyzenowi za zasługi oddane elektorowi puszczę na północ od Samborowa. W 1584 wieś liczyła 47 radeł, którymi władali wolni pruscy o niemieckich nazwiskach jak: Schulz, Lange, ale i nazwiskach polskich jak Kassubek, Jakubi, Gnat. W 1590 roku Samborowo obsługiwał pastor ze Smykowa. W 1621 roku wieś liczyła 47 radeł, a mieszkańcami w przeważającej ilości była ludność polska. Po pierwszej wojnie szwedzkiej było jeszcze dziewięć gospodarstw dziedzicznych. W 1789 r. wieś królewska liczyła ona 29 dymów. Natomiast w 1861 r. wieś liczyła 519 mieszkańców i uprawiała 3.910 mórg ziemi. W owych czasach we wsi znajdował się tartak, mleczarnia, oberża, stacja kolejowa. Obok sześciu chłopów szarwarkowych mieszkało tu trzech rybaków, czterech robotników tartacznych i dwóch komorników W 1910 r. wieś liczyła 529 osób, w tym 195 narodowości polskiej. W 1939 roku W Samborowie mieszkało 906 osób. W 1942 r. wieś gospodarowała na 1380 hektarach. Do istniejących zakładów doszły: młyn zbożowy, straż pożarna, kościół, mleczarnia z serownią oraz posterunek policji. Po II wojnie światowej wieś szybko się odradzała i przez szereg lat była siedzibą gminy. Powstały tez nowe zakłady pracy, jak ubojnia drobiu czy elewatory zbożowe. W latach 1975-1998 miejscowość należała do województwa olsztyńskiego, a po reformie administracyjnej została włączona do województwa warmińsko-mazurskiego. W Gminie Ostróda Samborowo jest największą i najszybciej rozwijającą się wsią.

 

Funkcje, jakie pełni wieś

Samborowo to wieś o charakterze mieszkalnym, ze względu na swoje atrakcyjne położenie i dogodne połączenia komunikacyjne zatraca cechy tradycyjnej osady wiejskiej, a staje się prężnym ośrodkiem produkcyjno-usługowym. Jest jednym z 34 sołectw ma terenie Gminy Wiejskiej Ostróda. Miejscowości wchodzące w skład sołectwa to Czyżówka, Samborowo, Samborówko, Zabłocie – 1504 mieszkańców. Ograniczeniami dla rozwoju niektórych funkcji gospodarczych miejscowości są tereny wrażliwe na antropopresję. Dokument warunkujący prawny rozwój wsi, miejscowy planu zagospodarowania przestrzennego, przewiduje Samborowo pod zabudowę mieszkalną, usługi sportowe i usługi rzemieślnicze. Oferta inwestycyjno – promocyjna wypracowana na potrzeby samorządu przewiduje do zagospodarowania 67 działek o łącznej powierzchni 13,17 hektara.

W 2004 roku Samborowo zamieszkiwało 1393 osób (9 na pobyt czasowy). W 2005 roku liczba ta wzrosła do 1399 osób (14 na pobyt czasowy).

Źródło: www.gminaostroda.pl

 
 
 
Freelance Web Designer